Je einde is nabij, Lorain
Ik zette het mes slapjes op haar nek, ze keek me beangstigend aan. Waarom zou ze bang zijn? Dit verdient ze, na alles wat ze me heeft aangedaan. Ineens speelt een ware fim zich voor in mijn gedachten.
'Kirby, kom je?' riep Lorain lachend. Ik schrok op uit mijn gedachten, riep ze mij? Ik keek verrassend naar achteren, Lorain kwam met een big smile aanlopen. 'Doe je mee?' zei ze, en ze stak haar hand uit. Ik zat met Robert in de zandbak te spelen, maar die laat ik wel even schieten om met Lorain te spelen. Lorain was het populairste meisje uit de klas, als je door haar gevraagd werd, was dat een eer: dat was zeldzaam, want ze hield zich schuil in haar eigen vriendengroepje. 'Uuhm.. oke,' ik pakte haar hand en ze trok me langzaam omhoog. 'We gaan een spelletje spelen,' zei Lorain terwijl het beeldschone meisje naar de grote groep in de hoek huppelde. Mijn gezicht vertrok.. Vince stond daar.. ja, Vince.. daar was ik al sinds vorig jaar, toen ik van de peuterspeelzaal afkwam, verliefd op was. Hij zag mij, en zijn mondhoeken krulde omhoog en vormden een onweerstaanbare, kinderlijke glimlach. Ik leek te smelten, totdat Lorain iets door de groep brulde.
'Kirby is verliefd op Vince!'
'Niet doen..' fluisterde Lorain angstig, 'niet doen.. je weet niet wat je doet..' ik keek haar met een boosaardige grijns aan. 'Weet ik niet wat ik doe? Het enigste wat ik wil, is je van de aarde afvegen, je bent een arrogant, irritant.. slëtje,' de woorden vlogen uit mijn mond, en tot mijn verrukking droop er een koude, zoute traan op mijn bleke hand. Het gezicht van het meisje was bijna net zo wit geworden als mijn armband. 'Ik wil dat je lijd, pijn hebt, boet voor de dingen die je me hebt aangedaan,' zei ik harder, en er druppelden meer tranen op mijn hand. Lorains armen zaten vast aan twee kettingen die aan de muur gebonden waren, dus ze kon geen kant op. Langzaam haalde ik het mes van haar keel af, en liep geconcentreerd naar achteren. Ik nam het meisje in me op, en er kwam een nieuwe herinnering naar boven.
Ik danste vrolijk in mijn mooie, nachtblauwe jurkje naast Vince. Hij was alles voor mij, Kirby en Vince, Vince en Kirby. Langzaam pak Vince mijn hand, en ik keek hem aan in zijn mooie, bruine ogen, waar je in kon verdrinken.. zijn mooie, lichte lippen, waar ik zo graag mijn lippen op wou drukken.. het leek alsof hij mijn gedachten kon lezen, want zijn armen gingen om mijn middel heen, waar het bleef rusten. Stapje voor stapje kwamen onze hoofden dichter naar elkaar toe, en zijn lippen raakte de mijne. Na een paar minuten eindigde onze zoen, en we keken elkaar lachend aan. 'Ik ga even roken,' zei Vince rustig, 'ik kom zo terug, of ga je mee?' ik knikte. 'Ga jij maar alvast, ik zie je in het fietsenhok,' zei ik giechelend en ik liep naar de dameswc. Nadat ik klaar was met plassen, liep ik naar het fietsenhok. Nog een paar meter, en ik was bij de opening van het fietsenhok. 'Lorain, doe normaal! Ik wil je niet, ik wil Kirby, je probeert Kirby kapot te maken!' ik hoorde de stem van Vince. 'Komop Vince, je wil het wel..' zei Lorain lachend. Ik versnelde mijn pas, en keek sneaky om de hoek van het fietsenhok. Lorain probeerde Vince te kussen, maar Vince duwde haar steeds weg. Er kwam ineens een hatend gevoel bij me naar boven. Ik liep de hoek om, keek Lorain boos aan en zei: 'Nu heb je pech,' en mijn zin eindigde in een hatende schaterlach.
'Lorain..' zei ik luid, 'dit word je einde,' ik lachte. Ik pakte haar hand, en met mijn andere hand bracht ik het keukenmes naar haar vingers. 'Één voor een, schatje,' zei ik. Ik legde het keukenmes op haar middenvinger, en drukte stevig door. Lorain krees het uit van de pijn, bewoog zich wild huilend, maar zonder succes. Het bloed spoot uit haar hand, en haar vinger lag op de grond. Mijn mes ging naar haar pink, en zonder moeite sneed het keukenmes er ook doorheen. Mijn handen waren rood van het bloed, en ik voelde een gelukzalig gevoel. Ik legde het mes op haar ringvinger, die ging er ook meteen af. Mijn mooie, witte skinny was inmiddels half-rood van het bloed. Het bloed spoot alle kanten uit, en ik lachte. Lorain krees hemel en aarde bij elkaar, en haar altijd warme, zoetige vertrouwde stem was verranderd in het geluid dat een nagel maakte als je die over een schoolbord heen kraste, geen fijn geluid dus. Ik ging moeiteloos verder, en had al 3 vingers van haar andere hand afgesneden. Mijn tong hing uit mijn mond, en een pijnlijke gedachte schoot omhoog.
'Ooh Kirby! Is het echt waar?' Een Chinees meisje kwam de hoek om rennen. Ik schrok me dood, 'wat?' zei ik niet-begrijpend. 'Lorain zei dat ze jou en Vince had betrapt op sëks in de meisjeswc,' ze keek me aan met haar spleetvormige oogjes. Ik keek haar beledigend aan. 'Nee? En trouwens, wat Vince en ik uithalen met elkaar gaat jullie niks aan, maar één ding kan ik je vertellen: we doen het niet op de meisjeswc,' zei ik hatelijk. Ze schrok en draaide zich snel om. 'Oke Kirby, dan zal dat wel zo zijn,' zei ze mompelend en ze verdween om de hoek van de schoolkluisjes. Ik liep vlug door naar de kantine, waar Lorain op één van de tafels stond. 'HOOR DIT, HOOR DIT!' krees ze, 'VINCE DOET HET MET KIRBY OP DE MEISJESWC,' riep ze giechelend, en ze herhaalde de zin keer op keer, met dezelfde, irritante, hatelijke stem. Vince kwam aanlopen, maar hij zag me niet, hij liep direct door naar Lorain. Zijn woede was van zijn gezicht af te lezen, en het blauwe haar van hem hing om zijn rode gezicht heen. 'Lorain,' zei hij zo rustig mogelijk, 'Zag ik jou gister niet met Marc zoenen in het fietsenhok?' zei hij met een grijns. Macky, Lorain's beste vriendin, schrok. Zij had verkering met Marc. 'Lorain, ik wil niets meer met je te maken hebben, en met Marc evenmin, ga maar lekker kusjes geven achter mijn rug om!' riep Macky huilend, en ze vloog de kantine uit.
Toen dit in mijn hoofd was afgespeeld, had ik in de tussentijd haar arm eraf gehakt, uit pure woede. Bloed spoot uit haar lichaam, onophoudelijk. Ik krees het uit van plezier, dit wou ik nou! Ze moest dood! De fakkels aan de muur verlichtten een gedeelte van de kamer. Ik pakte haar andere arm, terwijl ze het uit krees van de pijn. 'Pijn moet je hebben, Cruipor!' riep ik, ik lachte, zij huilde. Ik hakte de arm eraf, bloed spoot van alle kanten uit haar lichaam. Er kwam iemand met blauw haar uit de hoek van de kamer komen, Vince. Hij lachte met me mee, en kwam naar me toe. Hij legde zijn armen om mijn middel en fluisterde iets in mijn oor. 'Maak het af,'hij gaf me een kus in mijn nek. Lorain keek me nog steeds aan, terwijl ze langzaam leegliep. In een soepele beweging hief ik het mes op en gooide hem recht in haar hart. Het leek net dat net dát laatste bloed wat uit haar spoot, haar leven was: dit was haar einde.
I'm caught in a trap
I just can't believe that
there's no turning back
'Kirby, kom je?' riep Lorain lachend. Ik schrok op uit mijn gedachten, riep ze mij? Ik keek verrassend naar achteren, Lorain kwam met een big smile aanlopen. 'Doe je mee?' zei ze, en ze stak haar hand uit. Ik zat met Robert in de zandbak te spelen, maar die laat ik wel even schieten om met Lorain te spelen. Lorain was het populairste meisje uit de klas, als je door haar gevraagd werd, was dat een eer: dat was zeldzaam, want ze hield zich schuil in haar eigen vriendengroepje. 'Uuhm.. oke,' ik pakte haar hand en ze trok me langzaam omhoog. 'We gaan een spelletje spelen,' zei Lorain terwijl het beeldschone meisje naar de grote groep in de hoek huppelde. Mijn gezicht vertrok.. Vince stond daar.. ja, Vince.. daar was ik al sinds vorig jaar, toen ik van de peuterspeelzaal afkwam, verliefd op was. Hij zag mij, en zijn mondhoeken krulde omhoog en vormden een onweerstaanbare, kinderlijke glimlach. Ik leek te smelten, totdat Lorain iets door de groep brulde.
'Kirby is verliefd op Vince!'
'Niet doen..' fluisterde Lorain angstig, 'niet doen.. je weet niet wat je doet..' ik keek haar met een boosaardige grijns aan. 'Weet ik niet wat ik doe? Het enigste wat ik wil, is je van de aarde afvegen, je bent een arrogant, irritant.. slëtje,' de woorden vlogen uit mijn mond, en tot mijn verrukking droop er een koude, zoute traan op mijn bleke hand. Het gezicht van het meisje was bijna net zo wit geworden als mijn armband. 'Ik wil dat je lijd, pijn hebt, boet voor de dingen die je me hebt aangedaan,' zei ik harder, en er druppelden meer tranen op mijn hand. Lorains armen zaten vast aan twee kettingen die aan de muur gebonden waren, dus ze kon geen kant op. Langzaam haalde ik het mes van haar keel af, en liep geconcentreerd naar achteren. Ik nam het meisje in me op, en er kwam een nieuwe herinnering naar boven.
Ik danste vrolijk in mijn mooie, nachtblauwe jurkje naast Vince. Hij was alles voor mij, Kirby en Vince, Vince en Kirby. Langzaam pak Vince mijn hand, en ik keek hem aan in zijn mooie, bruine ogen, waar je in kon verdrinken.. zijn mooie, lichte lippen, waar ik zo graag mijn lippen op wou drukken.. het leek alsof hij mijn gedachten kon lezen, want zijn armen gingen om mijn middel heen, waar het bleef rusten. Stapje voor stapje kwamen onze hoofden dichter naar elkaar toe, en zijn lippen raakte de mijne. Na een paar minuten eindigde onze zoen, en we keken elkaar lachend aan. 'Ik ga even roken,' zei Vince rustig, 'ik kom zo terug, of ga je mee?' ik knikte. 'Ga jij maar alvast, ik zie je in het fietsenhok,' zei ik giechelend en ik liep naar de dameswc. Nadat ik klaar was met plassen, liep ik naar het fietsenhok. Nog een paar meter, en ik was bij de opening van het fietsenhok. 'Lorain, doe normaal! Ik wil je niet, ik wil Kirby, je probeert Kirby kapot te maken!' ik hoorde de stem van Vince. 'Komop Vince, je wil het wel..' zei Lorain lachend. Ik versnelde mijn pas, en keek sneaky om de hoek van het fietsenhok. Lorain probeerde Vince te kussen, maar Vince duwde haar steeds weg. Er kwam ineens een hatend gevoel bij me naar boven. Ik liep de hoek om, keek Lorain boos aan en zei: 'Nu heb je pech,' en mijn zin eindigde in een hatende schaterlach.
'Lorain..' zei ik luid, 'dit word je einde,' ik lachte. Ik pakte haar hand, en met mijn andere hand bracht ik het keukenmes naar haar vingers. 'Één voor een, schatje,' zei ik. Ik legde het keukenmes op haar middenvinger, en drukte stevig door. Lorain krees het uit van de pijn, bewoog zich wild huilend, maar zonder succes. Het bloed spoot uit haar hand, en haar vinger lag op de grond. Mijn mes ging naar haar pink, en zonder moeite sneed het keukenmes er ook doorheen. Mijn handen waren rood van het bloed, en ik voelde een gelukzalig gevoel. Ik legde het mes op haar ringvinger, die ging er ook meteen af. Mijn mooie, witte skinny was inmiddels half-rood van het bloed. Het bloed spoot alle kanten uit, en ik lachte. Lorain krees hemel en aarde bij elkaar, en haar altijd warme, zoetige vertrouwde stem was verranderd in het geluid dat een nagel maakte als je die over een schoolbord heen kraste, geen fijn geluid dus. Ik ging moeiteloos verder, en had al 3 vingers van haar andere hand afgesneden. Mijn tong hing uit mijn mond, en een pijnlijke gedachte schoot omhoog.
'Ooh Kirby! Is het echt waar?' Een Chinees meisje kwam de hoek om rennen. Ik schrok me dood, 'wat?' zei ik niet-begrijpend. 'Lorain zei dat ze jou en Vince had betrapt op sëks in de meisjeswc,' ze keek me aan met haar spleetvormige oogjes. Ik keek haar beledigend aan. 'Nee? En trouwens, wat Vince en ik uithalen met elkaar gaat jullie niks aan, maar één ding kan ik je vertellen: we doen het niet op de meisjeswc,' zei ik hatelijk. Ze schrok en draaide zich snel om. 'Oke Kirby, dan zal dat wel zo zijn,' zei ze mompelend en ze verdween om de hoek van de schoolkluisjes. Ik liep vlug door naar de kantine, waar Lorain op één van de tafels stond. 'HOOR DIT, HOOR DIT!' krees ze, 'VINCE DOET HET MET KIRBY OP DE MEISJESWC,' riep ze giechelend, en ze herhaalde de zin keer op keer, met dezelfde, irritante, hatelijke stem. Vince kwam aanlopen, maar hij zag me niet, hij liep direct door naar Lorain. Zijn woede was van zijn gezicht af te lezen, en het blauwe haar van hem hing om zijn rode gezicht heen. 'Lorain,' zei hij zo rustig mogelijk, 'Zag ik jou gister niet met Marc zoenen in het fietsenhok?' zei hij met een grijns. Macky, Lorain's beste vriendin, schrok. Zij had verkering met Marc. 'Lorain, ik wil niets meer met je te maken hebben, en met Marc evenmin, ga maar lekker kusjes geven achter mijn rug om!' riep Macky huilend, en ze vloog de kantine uit.
Toen dit in mijn hoofd was afgespeeld, had ik in de tussentijd haar arm eraf gehakt, uit pure woede. Bloed spoot uit haar lichaam, onophoudelijk. Ik krees het uit van plezier, dit wou ik nou! Ze moest dood! De fakkels aan de muur verlichtten een gedeelte van de kamer. Ik pakte haar andere arm, terwijl ze het uit krees van de pijn. 'Pijn moet je hebben, Cruipor!' riep ik, ik lachte, zij huilde. Ik hakte de arm eraf, bloed spoot van alle kanten uit haar lichaam. Er kwam iemand met blauw haar uit de hoek van de kamer komen, Vince. Hij lachte met me mee, en kwam naar me toe. Hij legde zijn armen om mijn middel en fluisterde iets in mijn oor. 'Maak het af,'hij gaf me een kus in mijn nek. Lorain keek me nog steeds aan, terwijl ze langzaam leegliep. In een soepele beweging hief ik het mes op en gooide hem recht in haar hart. Het leek net dat net dát laatste bloed wat uit haar spoot, haar leven was: dit was haar einde.
I'm caught in a trap
I just can't believe that
there's no turning back
